Związki partnerskie, to „jagnięta i wilki”, zwłaszcza po rozpadzie

Natrafiłem w blogosferze na kolejny zestaw dobrych rad tyczących sztuki życia i współżycia. Ponieważ zbieram tego typu propozycje, to i ten skopiowałem, aby dodać do pokaźnego już zbioru. Wierzę bowiem w prawdziwość sentencji Oskara Wilda  głoszącej, że „Umieć żyć, to najrzadziej spotykana umiejętność na świecie”, a na naukę nigdy nie jest za późno. Autorka w swoim tekście kieruje się własnym doświadczeniem, które poszerza o doświadczenia otaczających ją ludzi. Specyfikację 15 zasad poprzedza propozycją: Sprawdź jak wygląda to u Ciebie!!  https://www.ofeminin.pl/milosc/zwiazek/15-zasad-ktore-bez-wyjatku-powinny-obowiazywac-w-kazdym-zwiazku/12pgnc0

Przeczytałem i pomyślałem sobie, że co do zasad, to zgadzam się z większością z nich. Po jakimś czasie przeczytałem je żonie z prośbą o wyrażenie opinii na ten temat i ona też powiedziała to samo co ja. Rozmawialiśmy o tej sprawie jeszcze chwilę i uznaliśmy, że te zasady można traktować jako test odnoszący się do każdego związku, ale na zasadzie ex post, czyli po iluś tam latach pożycia, ale nie jako zestaw porad dla przyszłych małżonków. Młodzi wiedzą czego chcą gdy decydują się na związek, że nie wiedzą jak trudne jest spełnienie swych chceń. Stąd życie w związkach na próbę, stąd też lawinowo rosnąca liczba rozwodów płynąca z ogromnego rozczarowania rzeczywistością. Wpisałem autorce następujący komentarz:
– Pięknie się to czyta. Czy jednak młodzi ludzie, a zwłaszcza kobiety potrafią to zastosować w życiu? Wielokrotnie pisałem o młodziutkich dziewczynach – chociaż chłopaków również to dotyczy, którzy w rok, czy dwa po ślubie już są rozwódkami lub żyją osobno, najlepiej u mamusi. Tak wielkie jest pragnienie miłości, że często te najważniejsze życiowe decyzje zapadają na zasadzie: „Choćby o jednym oku, byleby w tym roku”.
Rozczarowanie przychodzi szybko i jest dramatem dla obojga, a przede wszystkim dla dzieci. Pytam więc słowami poety:
„Jak uchronić takie jagnię, które samo wilka pragnie?”
   Zaglądałem kilka razy na wspomniany blog w poszukiwaniu komentarzy, ale nie znalazłem niczego nowego, a w końcu i mój wpis został usunięty. Może zbyt prowokacyjnie to sformułowałem??? Pomyślałem sobie, że zapytam Państwa o tę kwestię. Skoro liczba rozwodów tak lawinowo rośnie, to przynajmniej rozmawiajmy o tym dlaczego tak jest. Może to coś da?