Wiosna, wiosna wkoło…

  

   Zastanowiła mnie scena pokazana w jednej z naszych telewizji już po pogrzebie Prezydenta, w której pani prowadząca program zwróciła się do kilku osób w studio z pytaniem : – A wiecie jak zmienił się przez czas żałoby widok z okna? Człowiek siedzi wciąż w domu przed telewizorem i nie wie jak przez te parę dni zazieleniły się  trawniki. Pomyślałem, że ta pani ma rację. Jeśli nawet wyruszaliśmy z konieczności z domu, to nie zawsze byliśmy w stanie zauważyć ten fakt, że … trawa jest wieczna, jak miłość i pomimo długiej i ciężkiej zimy przetrwała i jest tam gdzie nawet jej nie posiano.

  Skończyła się żałoba narodowa chociaż w wymiarze lokalnym i rodzinnym trwa ona nadal, bo wciąż trwają pogrzeby ofiar katastrofy. Wiele zmarłych osób wciąż czeka na rozpoznanie i ostateczny pochówek. Nadal nic nie wiemy na temat przyczyn katastrofy i okoliczności w jakich przyszło umierać ludziom, członkom delegacji mającej wziąć udział w rocznicowych uroczystościach w Katyniu. Trwamy w okresie, który określiłbym  terminem The day after – Dzień po, Nazajutrz . Ten stan będzie trwał jeszcze długo i przeżyjemy go według własnej oceny, wynikającej z naszej osobistej wrażliwości. Otrzymaliśmy multimedialną lekcję, uzupełnioną ćwiczeniami praktycznymi  z zakresu wiedzy obywatelskiej, światopoglądowej, historycznej – wszelkiej. Ziarno zostało posiane w dobrze uprawioną glebę, a na żniwa trzeba cierpliwie poczekać. Jakie będą te żniwa? Każdy rolnik wie, że to zależy od wielu czynników. Opady, w tym szczególnie gwałtowne burze mogą powalić łan. Susza może zniweczyć największe nawet nadzieje. Do tego choroby, szkodniki i warunki zbioru.

Jakie więc będą plony ? A jakie te żniwa? Jak na razie ja mam same wątpliwości. Tak wiele jest teorii spiskowych, takie nieprawdopodobne hipotezy, że można stracić wrodzony optymizm wywodzący się z założenia: – Jeszcze tak nie było, żeby jakoś nie było.

   Politycy wybici  z rytmu 9 -dniową obowiązkową żałobą wymuszającą ciszę,  teraz ze zdwojoną energią przystępują do działania. Kalendarz wyborczy narzuca niespotykane tempo. Kandydaci o małych szansach wycofują się, a nowych trzeba dopiero wyłonić. W sposób naturalny musimy znowu się podzielić. Jedni nadal będą płakać z płaczącymi, a inni będą radować się z radosnymi. Jeszcze inni zajmą się bieżącym życiem, które nie stanęło przecież w miejscu. Wracamy zatem do normalności, bo nie można wciąż płakać. – Przez łzy nie widać drogi, jak powiedział mądrze ktoś bardzo mądry. A iść trzeba i do tego trzeba dobrze widzieć drogę, po której wypadnie zmierzać do celu.

   Teraz trzeba nam wszystkim rozejrzeć się uważnie wokoło i dostrzec to co przygotowała nam natura na okres The day after. Traktujmy to jako zaliczkę, bo wciąż mamy kwiecień – plecień i dość chłodne noce, ale za 10 dni Wiosna gruchnie majem i trzeba choćby psychicznie się na to przygotować. Wyjdźmy więc z domów. Popatrzmy na relaksującą barwę wiosennej zieleni, na pąki kwiatowe i na rozkwitające już roślinki.

   One też przetrwały ciężką zimę, a proszę zobaczyć jak spieszą się, aby radować nasze oczy swoją barwą, kształtem