Ćwierć kadencji rządu Zjednoczonej Prawicy za nami…

Chciałem dać inny tytuł ale gdy zajrzałem do archiwum bloga, to znalazłem tam tekst sprzed roku, napisany z okazji pierwszej rocznicy premierostwa pani Kopacz. Oto LINK. Tytuł tamtego podsumowania „Rok nie wyrok” dzisiaj już mi się nie podoba, ale tekst jest warty przypomnienia. Napisałem wtedy:   Ewa Kopacz podsumowała  rok rządów Platformy Obywatelskiej – czytamy we wszystkich gazetach. Premier wylicza, co z ogłoszonego rok temu expose udało się zrealizować. – To był rok spełnionych obietnic – uznała Kopacz. – Jednej rzeczy osiągnąć się nie udało – opozycja nie podjęła ręki wyciągniętej do współpracy. Szkoda – mówiła…
Kto oglądał ostatnie sprawozdania z podsumowań pracy poszczególnych resortów rządu kierowanego przez panią  Szydło ma takie same odczucia jak czytający mój tekst sprzed roku: – To był rok spełnionych obietnic – uznała Szydło. – Jednej rzeczy osiągnąć się nie udało – opozycja nie podjęła ręki wyciągniętej do współpracy. Szkoda – mówiła…
Powtórzyłem całą frazę, chociaż tak naprawdę nie jestem pewny, czy ona również tego żałowała.
Ponieważ historia walki wyborczej, odświeżona wyczynami z pojedynku państwa Clinton vs Trump powtarza się nie tylko w odniesieniu do Polski, to postanowiłem zaglądnąć do tekstu pisanego w dniu ogłaszania wyników wyborów prezydenckich 2010 r., w których zmierzyli się J. Kaczyński z B. Komorowskim. Oto LINK:  Pisałem wtedy m.in.
„ Wygrał bardziej racjonalny sposób patrzenia na możliwości zaspokajania potrzeb społeczeństwa, bo widzianych w kontekście możliwości naszej gospodarki. Obaj kandydaci naobiecywali wiele i to stanowczo ponad nasze możliwości. Oni sami lub ich sztaby wyborcze mieli świadomość tego, że wkrótce skończy się ten czas rozdawania wszelkich dóbr – z wieczną młodością, idealnym zdrowiem i wszelką szczęśliwością włącznie, a po osiągnięciu upragnionego zwycięstwa przyjdzie gorzki czas rozliczenia się z tych obietnic. Rozliczać będziemy my – wyborcy, zarówno ci którzy głosowali „za”  jak i ci będący „przeciw” Prezydentowi Elektowi. Odbywać się to będzie przy wtórze mediów, czyli czwartej władzy. Nie będzie lekko, zważywszy na głębokie podziały społeczne do jakich świadomie, czy też mniej świadomie doprowadzono w trakcie kampanii. Będziemy ostro się atakować i skakać sobie do oczu, bo chyba nikomu nie będzie zależało na łagodzeniu sporów. Obym się mylił…
O wszystkim zadecyduje stan finansów naszego państwa, a nie dobre chęci populistów. Już w czasie trwania kampanii napływały sygnały z ważnych miejsc Europy i Świata o tym, że polityka dalszego zadłużania społeczeństwa musi ulec weryfikacji. Powstał problem cięcia wszelkich wydatków budżetowych zmierzających do przywrócenia równowagi, a nie dalszego zwiększania zadłużenia, które przy istotnej zmianie kursów walutowych coraz drożej nas kosztuje…”
No i tu jeszcze raz pokrywa się obserwowana w całym świecie praktyka obiecywania w kampanii wyborczej wszystkim wszystkiego – byle tylko oddali głos na lepszego obiecywacza. Niemal wszyscy kandydaci czynią tak bez uwzględniania finansowych możliwości  zrealizowania obietnic. Nasz obecny przywódca postanowił realizować obietnice bez względu na ekonomiczne możliwości naszej gospodarki. Tryumfalizm brzmiący z przemówień podsumowujących sukcesy mącą jednak wskaźniki ekonomiczne. Zadłużenie państwa rośnie w tempie niespotykanym w minionej dekadzie, giełda dawno straciła prymat w Europie środkowej, złoty dołuje, tempo wzrostu PKB spadło bardzo wyraźnie.
„Aby wyjąć trzeba wpierw włożyć”. To przysłowie może brzmi dość trywialnie, ale nawet w odniesieniu do zwykłej dziecięcej skarbonki jasno określa konieczną strategię działania. Czy mówiąc o finansach państwa mamy na myśli jakieś inne prawa?
Przytoczę jeszcze jedno przysłowie: „Pamiętaj rozchodzie, żyj z przychodem w zgodzie” Tę mądrość ludową dyktowałem niegdyś moim uczniom do zeszytów z przedsiębiorczości aby chociaż to wynieśli z nauk pobieranych pod moim kierunkiem. Jeśli nastolatkowie już to znają i uznają za słuszne, to kto powie politykom, że ta mądrość ludowa oparła się wszelkim koniunkturom i nadal obowiązuje zarówno gospodynię domową jak i Ministra Finansów?
Dzisiaj tj. 18 listopada, nasz wybitny specjalista od finansów, rozwoju gospodarczego i wielu innych spraw ogłosił szumnie zapowiadaną  „Konstytucję biznesu”. To dobry krok i wielu z nas pamięta, że główne jej hasło: Co nie jest prawnie zabronione jest dozwolone” ma już swoją długą historię, a to powinno  nas uczyć ostrożności w zaliczaniu tego przedsięwzięcia do sukcesów.  Te projekty trzeba  zrealizować i dopiero wtedy się nimi chwalić http://biznes.onet.pl/podatki/wiadomosci/konstytucja-biznesu-ogloszona-morawiecki-szykuje-rewolucje/60xpkt
U nas jak to u nas. Najpierw wydajemy, a później dopiero będziemy szukać odpowiednich dochodów, aby to sfinansować. Najłatwiej jest dopisać te prezenty do ogólnego zadłużenia, niech nasze prawnuki wspominają dzisiejszych dobrodziejów tak, jak my wspominaliśmy Gierka, który zadłużył nas ogromnie głosząc równie szczytne hasła jak obecny premier . Wtedy też nie mieliśmy szansy na przeciwstawienie się takiej polityce.