Miliony ludzi wokół, a ja biedna sama, jedna…
Cóż ja z sobą robić mam, gdy wciąż jestem sam?
Kto się sam ze sobą nudzi – niech pomyśli kim jest dla innych ludzi…
17 sierpnia, to według kalendarza świąt nietypowych Dzień Pozytywnie Zakręconych. Zawsze podobał mi się ten przedział ludzi wyróżniających się czymś od innych , zwłaszcza odkąd usłyszałem w Teleekspresie informację o kimś takim. Jeśli ktoś zdołał zaciekawić lub zaimponować swymi wyczynami Kapitule Wyróżnień, to nagrywano relację z prezentacji jego pasji, a materiał zwykle kończył się komunikatem pana Orłosia, w którym podkreślano, że XYZ został zaliczony w poczet Klubu Osób Pozytywnie Zakręconych ze wskazaniem kategorii owego „zakręcenia”.
Zawszeć to jednak jest jakaś forma wyróżnienia dla ludzi ogarniętych jakąś pasją, a dla innych cenna wskazówka, z której wynika, że „Nie święci garnki lepią” i można dostać się do ogólnopolskiego programu robiąc coś nietypowego, ale z pasją i dla swojej najczęściej satysfakcji.
Przy okazji tego święta życzmy ludziom pozytywnie zakręconym tego właśnie światła rzuconego na ich działalność, przy którym kamery utrwalą ich samych na tle ich dzieł oraz dużo satysfakcji płynącej z docenienia ich starań i sławy.
Popierajcie moje starania, to może uda się nam wesprzeć ideę upowszechniania w narodzie różnych pasji, zainteresowań, które odciągają uwagę od głupkowatych często mediów, pikujących swym poziomem w dół tzw. „pop rozrywki” na rzecz pozytywnego zainteresowania się czymkolwiek, co nada życiu sens i wypełni czas.
Tatulowe opowieści 