Dotrwaliśmy do końca starego roku…

Wszyscy teraz robimy jakiś rozrachunek z losem lub dopiero zabieramy się do przemyślenia tego wszystkiego, co nas spotkało w minionym roku. Możemy sobie całą tę historię pogrupować na zdarzenia korzystne i niekorzystne, chciane i nie, zapracowane własnym odpowiedzialnym i nieodpowiedzialnym działaniem albo jego zaniechaniem, no i na te absolutnie losowe. Jak kto sobie chce i lubi.    Ja już w czasie spotkań świątecznych wrzucałem do rozmowy tematy skłaniające do podsumowań, ale nie miałem szczęścia trafić na ludzi o analitycznym podejściu do życia. Na ogół żyjemy tym co los niesie, bo… Co ma być to będzie, więc po co te rozmyślania?

O polityce i gospodarce lepiej nie rozmawiać, bo tu panują stereotypy wypracowane wieloletnią propagandą poszczególnych pretendentów do władzy i próba rozmowy może zakończyć się gniewem. O religii też się nie powinno rozmawiać, ale w czasie tych właśnie świąt rozmawiało się dużo, a właściwie to śpiewało się dużo, przynajmniej tam gdzie ja przebywałem. Gospodarze posiadają zapas kilkunastu śpiewników, w których były słowa najpiękniejszych kolęd, a melodię przecież każdy zna od dziecka, więc co roku:  Śpiewamy, śpiewamy, śpiewamy… Chwała bądź Bogu w wysokości, a ludziom pokój na niskości…
   O zdrowiu, którego tak wiele sobie życzyliśmy i w Sylwestra życzyć będziemy lepiej nie rozmawiać, bo trudno opowiedzieć o swoich obawach, cierpieniach, zagrożeniach życia bez licytowania się o to, kto więcej przeżył, bardziej cierpiał i potrzebuje większego wsparcia duchowego. Zwłaszcza, że na ogół tego wsparcia nie otrzyma i tak będzie musiał sam wszystko przeżyć w drodze do lekarza i w jego gabinecie. A tu perspektywy są niepokojące. Niestety!
Gdy zajęty różnymi sprawami domowymi i zdrowotnymi tak sobie rozmyślałem nad tematem rozrachunków, to natrafiłem na szczególnie interesujące opracowanie życzeń złożonych swoim znajomym przez nauczyciela, z którym miałem szczęście pracować przez kilka lat w miejscowym liceum. Oto link do tych szczególnych życzeń: https://www.dropbox.com/sh/kfty5s4wylna3eg/AACtJHbkDx-UN1QN8YljzE_ea/ROZNOSCI?dl=0#lh:null-KOCHAM_CI%C4%98_POLSKO_V2.mp4

Obejrzałem szkolne zdjęcia przesuwające się w tempie wystrzałów z karabinu maszynowego, a na nich znajome twarze byłych uczniów, byłych kolegów z pracy w znanych miejscach szkoły oraz mnóstwo twarzy, których już nie miałem szczęścia poznać, jako że odszedłem na emeryturę. Podkład muzyczny też osobliwy jak na taką okazję: Kocham cię Polsko. Zajrzałem do Tekstowa, aby spokojnie przeczytać słowa piosenki. Oto jej fragment:…Nie gniewaj się na mnie Polsko, nie gniewaj się.
Ja naprawdę bardzo kocham cię, naprawdę kocham cię
Więc wybacz mi Polsko, że spóźniłem się
Więc wybacz, że na spotkanie spóźniłem się
Dokąd pójdziemy Polsko, dokąd pójdziemy
Poprowadź mnie za rękę, poprowadź mnie za rękę
I opowiadaj co słychać u ciebie, co słychać opowiadaj
Nie wstydź się mnie Polsko, nie wstydź się…

Piękne słowa skierował do młodzieży ulubiony przez nią nauczyciel – pomyślałem i tak odpisałem autorowi: – Piękną retrospekcję zamieściłeś jako tło do piosenki. Chciałoby się zwolnić przesuw zdjęć, aby dokładniej przyglądać się miejscom i twarzom. Wiem jednak, że takie jest życie. Przemyka jak woda pomiędzy palcami… Wszystkiego Najlepszego Jasieńku.
Następnego dnia już miałem odpowiedź: – Dziękuję Koledze za życzliwą recenzję. Rzeczywiście czasu zatrzymać się nie da, umyka coraz szybciej. Wspomnienia lat przeszłych coraz to częściej goszczą w moim umyśle, a praca w LO w Bogorii wbrew wszystkiemu jest ważną cząstką mojego emerytalnego życia. Pozdrawiam Noworocznie Ciebie i wszystkich Ci (Tobie) Bliskich.
Zamyśliłem się nad swoimi wspomnieniami związanymi z pracą w szkole, nad tym, co z tej pracy pozostało we mnie i w moich byłych uczniach. To co we mnie oddala się z każdym rokiem i zapada w nicość. To, co pozostało w uczniach, to już tylko sporadycznie jest mi udostępniane w czasie przypadkowych spotkań z byłymi uczniami w sklepach, biurach, przychodniach, i w szpitalu gdzie pracują. Cieszę się z tych spotkań, radując się każdym życzliwym słowem i wspomnieniem nawet mało znaczących chwil, bo wiem, że warto było się starać.
Wszystkim czytelnikom z okazji Nowego Roku życzę dużo zdrowia, optymizmu, życzliwych ludzi wokół i spełnienia marzeń.

DO SIEGO ROKU