Nie zawsze jest tak źle, jak się spodziewamy

Wczoraj miałem od dawna umówioną wizytę lekarską. Nie, nie prywatną, a taką z ubezpieczenia. Wybierając się przewidywałem dłuższe oczekiwanie i dlatego przeglądnąłem półki z książkami, aby znaleźć coś interesującego, a przede wszystkim w formacie  pocket book – jak to nazywali Amerykanie. Znalazłem taką, przymierzyłem do kieszeni marynarki i w drogę. Dotarłem na pół godziny przed godziną rozpoczęcia pracy dojeżdżającego z dość daleka lekarza. Usadowiłem się tak, aby mieć światło dzienne za sobą i zabrałem się do wstępnych oględzin mojej lektury. Trudna i specjalistyczna treść, a do tego pisana drobniutką czcionką na papierze z lat 70-tych, bo wtedy była wydana. Sąsiadka obok zaglądała do torebki, w której miała  włączony tablet, a więc należała do współczesnych nie tylko w upodobaniach , ale i metrykalnie. Z czasem zaczęli nadchodzić kolejni pacjenci podejmując próbę pozycjonowania.
– Kto z państwa ostatni? – pytali na wstępie i zajmowali się sobą tak jak i my. Wśród nadchodzących wkrótce pojawił się i nasz pan doktor. Pozdrowił grzecznie oczekujących i po chwili zaprosił pierwszych z oczekujących. Odłożyłem książkę po przeczytaniu jedynie wstępu z postanowieniem powrotu do niej przy okazji kolejnej wizyty. Wszedłem gdy tylko wyszedł mój poprzednik. Przedstawiłem się i czekałem aż doktor skończy wpisywanie czegoś do karty chorego, który już wyszedł.
– Proszę usiąść, co u pana panie B. – zapytał. Uśmiechnąłem się do siebie, bo nasuwały mi się różne dowcipne odzywki, ale ograniczyłem się do meritum.
– Nic nowego się nie dzieje – na szczęście, miałem zrobić zalecone badania i one są pewnie w mojej karcie chorego. Poza tym skończyły mi się leki – odpowiedziałem.
– Zaraz poczytamy – powiedział i zaczął wyszukiwać mojego nazwiska w sporym stosiku kart leżących na biurku. Gdy znalazł moją, to dalej już potoczyła się według znanego wszystkim scenariusza. Nasunęła mi się jednak myśl o tym, że uniknąłem sporego oczekiwania, które mi się szykowało gdybyśmy obaj przyszli o czasie.
Po kilku chwilach byłem obsłużony, otrzymałem receptę i zlecenie na kolejne badanie, wyznaczono mi również termin kolejnej wizyty. Po dalszych kilku chwilach przeznaczonych na zakup leków wracałem zadowolony do domu marząc, oby tak zawsze… A najlepiej by było, aby tych wizyt nie było wcale, nieprawdaż?
Przy okazji pisania tej opowiastki pokusiło mnie, aby sprawdzić u wszechwiedzącego wujka Google, czy poprawnie nazywam format małej książki terminem pocked book. Nie znalazłem niczego na temat takiego formatu książki drukowanej na papierze, natomiast mnóstwo informacji na temat e-book , Pocketbook jako firmie, która jest czwartym na świecie największym producentem czytników książek elektronicznych z ekranem wykonanym w technologii E Ink… jak i o produktach tej nowej przecież branży.

Muszę się zastanowić nad tą propozycją, gdy tylko skończy się zapas książek papierowych małego formatu.