Wakacyjne rozmyślania

Stoję w kolejce do kasy i przyglądam się młodej kasjerce która, tak jak  ma nakazane wita każdego klienta słowami : – Dzień dobry panu, czy skorzysta pan z torebki na zakupy? Tu uśmiech, chociaż nie koniecznie. Później już wykonywane z pośpiechem przesuwania towarów ponad czytnikiem, ważenie niektórych, wpisywanie jakichś tajemnych kodów, aby wreszcie wydać resztę i pożegnać klienta słowami: – Dziękuję, zapraszam do kolejnych zakupów. Miłego dnia … i     Bez zwłoki zwraca się do następnego: – Dzień dobry itd.. itp.
Pracę ma ciężką, bo towar to nie tylko torebka z zupką, batonik, ale też i zgrzewka wody, karton z 10 opakowaniami mleka, zgrzewka cukru itd. Jej wydajność śledzi komputer więc musi się ograniczać we wszystkim co potencjalnie może zmniejszać ową wydajność. Gdy jest mniej klientów kasjerka biegnie wykładać towar, czy wykonywać inne czynności „na sklepie”. Gdy przybywa klientów przed czynnymi kasami to jedna z kasjerek włącza dzwonek wzywający te z sali do obsługi wolnej kasy. Płaca raczej na poziomie minimalnej. Fluktuacja duża mimo, że to są często absolwentki wyższych studiów, które podejmują pierwszą pracę jaką udało im się złapać.

Stałem i przyglądałem się jej zręcznym ruchom zastanawiając się nad tym, co ona myśli o tej pracy. Za mną stał jakiś pan ok. 40- tki, a za nim trzech nastolatków, którzy wymieniali się uwagami na temat pracy:
– Wiesz, k…a, byłem w tej nowej pracy, ale k…a już więcej tam nie pójdę, Ja pie…dolę tak zap….ć cały dzień i to bez względu na pogodę…
Jego kolega dopytuje się o szczegóły i on chętnie w swoim kwiecistym stylu opowiada. Ja zerkam w tamtą stronę i widzę, że facet stojący za mną jest również ubawiony tym dialogiem. Obaj spoglądamy na kasjerkę, która też zerka w kierunku rozmówców i widać, że nie jest ubawiona. Raczej chce interweniować, ale tego nie robi. Ja wtrącam swoje trzy grosze posługując się sentencją; – Robota to głupota, picie to jest życie…Pan się uśmiecha porozumiewawczo, chłopcy przerywają na chwilę, a pani przy kasie dodaje: – No właśnie… Otrzymuję paragon, resztę pieniędzy i życzenia miłego dnia oraz zaproszenie do kolejnych odwiedzin.

Wszyscy znamy takie scenki. Wiemy też jak wysokie są wskaźniki bezrobocia wśród absolwentów, którzy właśnie wylali się na rynek pracy wciąż jeszcze  sporym strumieniem. Wiemy też o tym, że w wielu krajach do których jeździmy jest podobnie albo jeszcze gorzej, jak choćby w Hiszpanii, Portugalii, Grecji. Jeśli nasi gastarbeiterzy dostają tam jakąś pracę, to tylko dlatego, że miejscowym nie chce się jej wykonywać. Takie same miejsca pracy są i u nas. Skoro nie będą obsadzane naszymi, to przyjdą tacy, dla których taka praca będzie opłacalna. Wystarczy poluzować przepisy i będzie ich tak dużo jak naszych w starych krajach Unii. Wtedy nasi patriotyczni młodzieńcy wyruszą gonić obcych, co to im pracę odbierają?
Spotkałem niedawno w Angorze przedruk artykułu dotyczącego ciekawej inicjatywy władz Hiszpanii, która zapewne nie zrodziła się z niczego. Czyżby tam, gdzie wskaźnik bezrobocia wśród ludzi młodych sięgał 50 proc. zdarzali się ludzie, którzy nie potrafią, nie chcą, bo nie lubią pracować?  Dla rodziców posiadających dorastające dzieci i zastanawiających się nad tym jak je  przygotować do realnego życia poza własnym domem załączam stare już, ale z dobrego źródła pochodzące i wciąż aktualne przykazania znawcy tematu dr Korczaka, pisane od strony małolata.
Wakacje są dobrym czasem do przemyśleń.

20 przykazań Janusza Korczaka dla rodziców:

1) Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego, czego się domagam. To tylko próba sił z mojej strony.
2) Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję – poczucia bezpieczeństwa.
3) Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko ty możesz pomóc mi zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4) Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuje postawę głupio dorosłą.
5) Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli rozmawiamy w cztery oczy.
6) Nie chroń mnie przed konsekwencjami. Czasami dobrze jest nauczyć się rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7) Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża mojemu poczuciu wartości.
8) Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że cię nienawidzę. To nie ty jesteś moim wrogiem, lecz twoja miażdżąca przewaga !
9) Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami wykorzystuję je, by przyciągnąć twoją uwagę.
10) Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed tobą bronić i robię się głuchy.
11) Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony, kiedy nic z tego wszystkiego nie wychodzi.
12) Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli. To dlatego nie zawsze się rozumiemy.
13) Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach zmusza mnie do kłamstwa.
14) Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją wiarę w ciebie. 15) Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę cię pytaniami. Może się wkrótce okazać, że zamiast prosić cię o wyjaśnienia, poszukam ich gdzie indziej.
16) Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17) Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na twój temat byłaby w przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o jakiej nawet ci się nie śniło.
18) Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19) Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20) Nie bój się miłości. Nigdy.

Przydatne?