Z palmą, czy bez palmy?

Mamy już święta – powiedziałem do żony, gdy dowiedzieliśmy się, że nasze dzieci i wnusia już w sobotę wieczorem przyjadą, aby z nami świętować to najważniejsze ze świąt

– No tak, ale jutro jest niedziela palmowa, a my nie mamy palmy. Może zatelefonuję do Ani, aby po drodze kupiła taką gotową palemkę, co? Wiosna w tym roku tak wcześnie przyszła, że już nie uświadczysz żadnych bazi i innych roślinek nadających się na tę tradycyjną palmę – powiedziała zmartwiona żona.

-No pewnie, że tak. Pora już zaprzestać ciągłych improwizacji z suchatkami, wiechą trzciny lub trawy pampasowej, gałązkami bukszpanu, czy nawet domowej paprotki. Ludzie już od lat mają ciągle te same gotowe palemki i mają spokój, nie muszą po łąkach latać – odpowiedziałem.

Tak też się stało. Córcia kupiła palemkę w Delikatesach Centrum już w samej Bogorii. Żona dołożyła do niej coś zielonego, przewiązała ozdobną wstążeczką i w niedzielę poszliśmy z wnusią do kościoła. Palmę dumnie dzierżyła Marysia. Przyglądaliśmy się wszystkiemu co ludzie przynieśli ze sobą, a zwłaszcza palmie, z która nasz proboszcz prowadził procesję. Większość okazów to masówka różniąca się od siebie długością źdźbeł, rodzajem użytych roślinek, czy kolorem barwnika, w którym te roślinki wykąpano. Takie są dzisiejsze realia. Robiąc zdjęcia najbardziej okazałych palm szczerze podziwiałem tych, którym jak co roku jeszcze się chce robić wielometrowej wysokości konstrukcje palm szczelnie oplecionych zielonymi roślinkami z bukszpanem w roli głównej. Często wykorzystywany jest kwiatostan trzciny, a wszystko przyozdabia sztucznym z konieczności kwiatami. Niby tradycja, to rzecz święta, a więc palma musi być i jest. Gdzie tamte czasy, kiedy wierzono, że połykanie bazi zapobiega bólom gardła i głowy, a krzyżyki uplecione z palmowych gałązek, wetknięte w ziemię zapewniają to, żeby zboża ładnie rosły, a ziemniaki omijała zaraza oraz broniły pola przed gradobiciem i piorunami? Teraz palemka postoi sobie przez święta jako stroik, a później szczelnie zawinięta dla ochrony przed kurzem i wyblaknięciem poleży sobie do przyszłego roku, aby powtórzyć utrwalony ceremoniał. Trzeba być praktycznym nieprawdaż?

Oczywiście, że generalizowanie jest złym nawykiem i to w odniesieniu do wszelkich dziedzin życia. Wystarczy popatrzeć na przekazy telewizyjne, czy dokumentację zdjęciową stron parafialnych, muzealnych, czy domów kultury aby docenić znaczenie wszelkich warsztatów, konkursów na palmę, pisankę, ozdobę, dzięki którym ten rodzaj sztuki znajduje kontynuatorów i ma się całkiem dobrze.

Tak więc każdy działa według
potrzeb i (chyba) możliwości.