Dzień Babci i Dziadka. Słowa wdzięczności wobec dziadków trzeba wypowiadać. Oni na to czekają

Dzisiaj, bez wstępów. Zbliża się Dzień Babci, a dzień po nim Dzień Dziadka. Oto tekst sprzed paru lat. Oceńcie, czy stracił coś ze swej aktualności?

   Przed świętem Babci i Dziadka zajrzałem do Internetu w poszukiwaniu wierszyków, czy też wierszowanych życzeń pisanych na tę okazję. Otworzyłem dwa pierwsze linki jakie wskazała przeglądarka i znalazłem tam całkiem pokaźną ilość wzruszającego materiału do przemyśleń. Treść tych dzieł to głównie piękne podkreślenie zasług tej najważniejszej rodzinnej instancji, niezbędnej dla utrzymania rodzinnego ciepełka. W życiu każdego chyba człowieka dziadkowie odegrali istotną rolę wychowawczą. Pisałem o tym w ubiegłym roku – do sprawdzenia w archiwum – opatrując tekst zapożyczonym gdzieś tytułem Babia Anioł-dziadek stróż, co chyba dobrze oddaje charakter relacji z wnukami. Żałować należy każdego, komu nie dane było zaznać tej ciepłej babcinej opieki i troski, ale cóż poradzić – takie życie. Wracając do okazjonalnej poezji – aby nie być gołosłownym zaproszę wszystkich do jej czytania licząc na to, że każdy znajdzie tam coś dla siebie. Młodzi czytelnicy odnajdą jakąś wskazówkę dla siebie, a starsi może odrobinę radości – na wypadek gdyby ich wnuki zapomniały wysłać życzenia czy choćby zatelefonować do swoich babć i dziadków. Oto adresy tych dzieł: http://lena.libra-wrd.pl/Wierszoteka/Babcia.htm

 http://www.edukacja.edux.pl/p-396-dzien-babci-i-dziadka.php

 

   Czytając piękne wierszyki, czy przeplatane nimi scenariusze zajęć dla przedszkolaków związanych z obchodami Święta Babć i Dziadków dotarła do mnie taka refleksja: Przecież wypowiadane ustami dzieci wierszyki napisali zupełnie dorośli ludzie.
Nie ma pewności, czy ci autorzy doznali od swoich dziadków tego, o czym tak pięknie piszą. Widać jednak, że wiedzą co trzeba podkreślać, aby to było wychowawcze dla dzieci, a zarazem stało się wzruszającym dziękczynieniem nie tylko dla własnych babć. Zastanawiam się jednocześnie dlaczego na przedszkolu i pierwszych klasach podstawówki kończy się całe edukacyjne i wychowawcze zainteresowanie tematem? Czyżby gimnazjaliści nie mieli już za co dziękować tym, którzy pomagali ich rodzicom w wychowaniu następnego pokolenia w rodzie ? A licealiści, czy oni są już na tyle dorośli, że sami pamiętają o swoich dziadkach i ich zapotrzebowaniu na słowa pamięci i dowody wdzięczności? A jeśli nawet dostrzegą kartkę w kalendarzu, to czy pójdą – tak sami z siebie – odwiedzić swoje babcie?

   Pracując w szkole wielokrotnie miałem okazję przypominać nastolatkom o Święcie Babci i Dziadka. Pytałem przy okazji czy wybierają się z życzeniami? Dowiadywałem się wtedy, że raczej rzadko to czynią, bo daleko, bo jakoś tak zeszło itd. Spotkałem i takie wypowiedzi:
– Tak, odwiedzam dziadków co jakiś czas. Zawsze udaje mi się wysępić trochę kasy na swoje potrzeby.

    Porównując treść dziecięcych(?) wierszyków z rzeczywistością robi się trochę smutno z tego powodu, że to tak właśnie było, ale minęło. Bo co pozostaje z dziecięcych, żarliwie wypowiadanych w tych dniach deklaracji?
Babcia jest najlepsza w świecie, każde dziecko o tym wie.
Czy to zima, czy to w lecie zawsze bardzo kocha mnie….

Z dziadkiem można iść na spacer i do parku i do zoo.
Dziadek wszystko wytłumaczy, mądry jest jak mało kto…

Dziś życzenia im składamy.
Niech nam żyją 1000 lat!
Ukochamy, uściskamy i podarujemy kwiat.

BAJKA DZIADKA
Usiądź obok dziadka, dziadek ci opowie
Jak gdzieś za górami żyli raz królowie.
Jak na szklanej górze tęskniła księżniczka
Jak ktoś smacznie mieszkał w chałupce z pierniczka.

A jeśli się zdrzemniesz troszeczkę za wcześnie
Koniec pięknej bajki sam odnajdziesz… we śnie

U BABCI JEST SŁODKO – Wanda Chotomska

Kiedy tata basem huknie, kiedy mama cię ofuknie,
kiedy patrzą na człowieka okiem złym – to do kogo człowiek stuka,
gdzie azylu sobie szuka, to do kogo, to do kogo tak jak w dym?

U babci jest słodko, świat pachnie szarlotką.
No, proszę, zjedz jeszcze ździebełko i głowa do góry!
Odpędzę złe chmury i niebo odkurzę miotełką.
Nie ma jak babcia, jak babcię kocham –
bez babci byłby kiepski los.

Jak macie babcię, to się nie trapcie,
bo wam nie spadnie z głowy włos!
U babci jest słodko, świat pachnie szarlotką.
a może chcesz placka spróbować?

Popijasz herbatkę i słońce nad światem
już świeci jak złoty samowar.
Wszystkie wnuki, nawet duże, nawet takie po maturze,
nawet takie z długą, brodą aż po pas,
niech do babci lecą z kwiatkiem i zaniosą na dokładkę
tę piosenkę, którą śpiewa każdy z nas.

BABCIE BYWAJĄ RÓŻNE
Babcie bywają różne, lecz każda pamięta,
że jednakowo zawsze kochają wnuczęta.
To samo je cieszy, to samo raduje:
nasz pocałunek, uśmiech i słowo… Dziękuję

BABCIA – Cz. Janczarski
Jedzie Jacek tramwajem, rozsiadł się wygodnie
I patrzy, jak po mieście spacerują przechodnie.
Przy Jacku stoi babcia.
– Siedź sobie, wnuczku drogi!
Stara babcia postoi, choć ty młode masz nogi …
Wysiadł Jacek, a babcia ciężkie paczki zbiera.
Czy ktoś by z was pochwalił tego kawalera?

   No właśnie. Rzeczywistość często bywa zupełnie inna. Jaka ona bywa?
Zapytałem w wigilię Bożego Narodzenia mojego znajomego rówieśnika – ojca czwórki dzieci i dziadka czternastu wnuków – o to, gdzie spędzają święta. Rozmowa miała następujący przebieg:
– Gdzie spędzacie święta?
– No jak to gdzie? Tu gdzie mieszkamy z żoną, odpowiedział.
– To tak sami, we dwoje? Ja myślałem, że wyjedziecie do dzieci, czy one tu do was przyjadą?
– A gdzie tam. Nawet życzeń nie przysłali. No z wyjątkiem syna Roberta, który dzwonił wczoraj z Anglii.
– To dość smutno brzmi  powiedziałem, na pewno zadzwonią gdy pokaże się pierwsza gwiazdka na niebie , pocieszyłem go na pożegnanie.
– Ano zobaczymy, odpowiedział dość smutno.

    Z wcześniejszych opowiadań jego żony wiedziałem, że mimo posiadania skromnych emerytur zawsze pamiętała o urodzinach każdego z wnuków i zawsze im coś wysyłała, choćby to było bardzo skromnym prezentem. Jak ona się czuła w te święta? Nie pytałem, bo wiem. Przy okazji zapytam jak jej wnuki spisały się przy okazji Święta Babci. Pomyślmy o tym wszystkim w Dniu Babci i jutrzejszym Dniu Dziadka. Pomyślmy o swoich babciach pamiętając o tym że:
Odczuwać wdzięczność i jej nie wyrazić to tak samo jak kupić komuś prezent i go nie wręczyć.
   Warto może wysłuchać w tym dniu tej piosenki, która świetnie oddaje rolę BABCI w każdej niemal rodzinie borykającej się z trudnościami jakie fundował nam najlepszy z systemów społecznych, czyli PRL. Mimo, że dla większości czytelników jest to już tylko zamierzchła historia, to wielu z nas pamięta słowa piosenki : „Szoruj babciu do kolejki”.
   Dzisiaj mamy już na szczęście inną rzeczywistość. Babcie coraz częściej korzystają z możliwości jakie daje im życie i nie zajmują się na co dzień wnukami oraz domem swoich dzieci. Coraz częściej pojawia się w rodzinach młodych ludzi w tej roli jakaś przyszywana ciocia, czy babcia pragnąca sobie dorobić. Pamiętajmy też i o nich. One zapewne mają i swoje wnuczęta, a więc czują i myślą po babcinemu. Jako dziadek upomnę się również o pamięć dla dziadków. To też gorące serca zatroskane o los dzieci i wnuków, a ich święto przypada na dzień następny. I dobrze, że mamy taką serię. Wszak Babcia to Anioł, a dziadek – to stróż ogniska domowego i wartości rodzinnych.